Vortex - Zero - Guguletu - A Journey with Supervision

Ja zo klinkt het heel wat ja. Als je het zo neer zet. Een soort spacetrip ofzo. Echt zo naar een ander universum weet je wel. Of minstens een ander continent ofzo. Alsof je het daarmee goed praat dat er al meer dan een maand geen kont te beleven is op je site. Je probeert er gewoon nog wat van te maken! En dat met die supervision moet dan zeker klinken alsof je door aliens ontvoert bent? Nee, m'n ouders waren hier. Oh.

Ja zonder dat je het doorhebt vliegt er hier dan zo weer een maand voorbij. Een vluchtige blik in mijn fotomapje ziet 1000 nieuwe foto's. Om daar nu een samenhangend verhaal van te maken zou hetzelfde zijn als wanneer ik ze allemaal tot een grote Zuid-Afrikaanse bobotie roer, die aan een township-geit voer en na die maand met de uitwerpselen probeer duidelijk te maken hoe lekker de geit de bobotie vond... Daar gaat het van stinken, dat doe je gewoon niet.

Dus kijk, hier zit nog een stukje 'Goldfish: De Bluf' - een gratis avond in het amfitheater van de luxe wine-estate Spier aan de gouden elektro. En daar, dat is de snor die ik op had toen ik op een kilometer hoogte uit een vliegtuig sprong. En jahoor, als je het zo neerlegt zie ik je dezelfde glimlach die ik had op het Vortex festival - wat een lekker psychedelisch feestje! Oh, en voor de Tilburgers - dat is nog een beetje Marielle - daar heb ik ook nog een avond mee mogen vertoeven. Nou, en dan wordt het eigenlijk al een stuk duidelijker - dat stukje rug met die tattoo die is van het Coke Zero Fest, daar kon je Oasis & Snow Patrol maar ook Zebra & Giraffe zien - hele leuke muziek! Maar dat is allemaal echt van weken terug hoor. Dat ligt hier ook al heel lang, ruik je wel?

Kijk, dit is van toen m'n ouders er waren, vet leuk, kun je ook zien dat er veel meer groenten inzitten! Ja, dat was toch wel even het toppunt van de afgelopen maand. Een bezoekje van mijn moeder en Jan - eerst in mijn thuishaven Kaapstad en daarna met mijn rode Chico voorop en de safari-jeep van de ouderen volgend door eindeloze landschappen. Eindelijk Zuid-Afrika in - de grote en de kleine Karoo - de vallei der verlatenheid (zie openingstreffer) - kamperen - en het eerste safaripark! Hoezee, diertjes! Nog even geen Big Five op het menu, maar wel vijf biggen.. eh, everzwijnen! Raak! Kudu's, Springboks, Zebra's, Mestkevers, Jakhalzen, Stokstaartjes en niet geheel onverwacht in Addo Elephant Park, Olifanten in alle soorten en maten. Hieronder staat een foto van we naast de olifant reden.

Grappig detail, de mannetjes hebben een soort staafvormig standaard tussen hun benen wat ze af en toe uitklappen, ik denk om even een tukje te doen op de prairie zonder al dat gewicht zelf te dragen. Nou, het dierenlijstje laat zich via Randy's Reptielen en de Cheeky Cheetahfarm nog aanvullen met: Gekko's, Boa Constrictors, Pythons, Krokodillen, Buzzards, een Wilde Kat, Rare Uilen, Cheetahs en twee 4 weken oude Leeuwen, Leeuwtjes. Grote katten.

Wel liev. De door de ouders vooraf geboekte trip 'The Best of The Cape' die langs de mooie steden van de Garden Route trekt en door mij als free rider ook zoveel mogelijk op werd meegelift, eindigde natuurlijk in Stellenbosch voor een wijntour. Helaas gaan winefarms altijd dicht als je de smaak te pakken hebt. Maar het was een mooie tour, denk ik.

Eenmaal terug in Kaapstad bereiken het vreselijke bericht ons dat het weer in Nederland beter is dan in Kaapstad... Na een directe stemmingsomslag van euforisch naar melancholisch, besluiten we om de depressie dan ook maar echt confronteren en we boeken een township-tour. Het klinkt zo cliché als dat het waar is, maar daar sta je dan toch even bij stil. Met het busje naar binnen en het busje naar buiten, onderweg hartelijk welkom in de kerk - hup konijntje, doe maar wiebelen-wiebelen - hartelijk welkom in de kroeg - "Dit bier hebben we zelfgemaakt!" "Lekker!..." - en een hartelijk welkom in iedere hut waar je met je grote Westerse bemoeieneus binnen komt. En als de indruk gemaakt is, geprint is en tot een goed gesprek leidt, dan is het eigenlijk alweer tijd om te gaan. Ik heb nog wel een nummertje hier en daar geregeld, dus binnenkort toch maar eens kijken of de huurprijzen daar lager zijn.

En ondertussen is het hier de day-after na de verkiezingen. Maandenlang heeft Zuid-Afrika bol gestaan van de stemmenwervers - allen geheel met een eigen benadering. Het gekke is eigenlijk dat de ANC - ooit begonnnen onder leiding van Mandela, maar nu geleid door Jacob Zuma een ex-Zulu krijger met 4 vrouwen en bijna 500 aanklachten lopen tegen zijn persoon - de verkiezingen sowieso zal winnen door een achterban van hier tot aan Durban die simpelweg uit loyaliteit voor de ANC en uit frustratie tegen het oude blanke regime voor altijd op de ANC zal stemmen. De tweede politieke partij heeft dan ook als belangrijkste doelstelling om te voorkomen dat de ANC 67% van de stemmen krijgt - omdat ze anders zelfstandig de grondwet kunnen veranderen. Ik ben heel benieuwd hoe het allemaal afloopt - maar het meest trieste aan het hele verhaal is dat voor de mensen die het het hardste nodig hebben (ja, de township-funkers) het nog decennia zal duren voor die het wat beter krijgen.

Maar zoals iedereen weet, je moet niet te lang roeren waar het stinkt. De geitenkak die ik heb omgedoopt tot de metafoor van mijn maand is nu wel genoeg ontleed. En zoals men van geitenkak mooie verhaal maakt, kun je van de wol gelukkig goede eindes breien. Een einde waarin opnieuw de interactiviteit een plekje verdient. De onovertrefbare bijdrage van boombewoner Roland Levering in de vorige editie is ondanks aandringen van dhr. Levering zelf toch als winnaar uit de bus gerold. Een zak NikNaks komt je kant op! Ziehier het resultaat:

Een eervolle vermelding gaat naar alle andere deelnemers, die bij de volgende snorrenborrel op vrijdag 24 April aanstaande in Club Fiction hun eerste drankje gratis krijgen. Voor de komende twee weken staat er een coast-to-coast trip naar Durban en daar voorbij op het programma waarvoor ook fakkel en innerlijk brandstichter Harm van Ballegooy over komt gevlogen. Samen met een maat van hier plus een maat van die maat van hier wordt en een road trip over het Zuid-Afrikaanse landschap gemaakt waarbij nog meer dieren en avontuur op het programma staan. Snor op, neusje dicht, even diep ademhalen en springen! Er ligt een springbok klaar voor degene die mij voorspelt hoeveel nijlpaarden we op deze trip zullen tegenkomen.


Dit was Ruben de Neef vanuit Kaapstad, Zuid Afrika.
Terug naar Hilversum.