Cycle Tour & Loosheerschappij

"Strong winds, with some gusts reportedly reaching 140km/h, made the 2009 Cape Argus Pick 'n Pay Cycle Tour one of the most challenging events in the history of the race."

'The Cape of Storms' noemen ze hem ook wel, die gezellige kaap hier op puntje van Afrika. Befaamd om z'n Cape Doctor, een wind die na een prettige ontmoeting met het hoge drukgebied van de Indische Oceaan op zijn weg de Tafelberg vindt en zichzelf daarna met duizelingwekkende snelheden naar beneden stort. Zo wordt Kaapstad op z'n tijd eens even lekker doorgewaaid om weer genezen te zijn van de virusjes in de lucht en de roos in het haar. Zondag 8 maart was het weer eens tijd voor een grote schoonmaak en deze Cape Doctor was een heelmeester die liever geen stinkende wonden achterliet.

 

De Cape Argus Pick n Pay Cycle Tour 2009 gaat in de boeken als de "Thoughest Cycle Tour Evah" -Wie deze volbracht heeft kan dat op zijn of haar erelijst schrijven en wie het niet heeft gehaald ziet het nog steeds op zijn buik geschreven staan. Zelf werd ik wakker zonder de ernst van de zaak door te hebben. Om half zeven 's ochtends eens gaan kijken hoe het ingenieuze start-systeem ervoor stond en hoe de echte start van ons evenement eruit ziet. Eenmaal daar leek ik me op een veldslag te begeven. Al het reclamemateriaal was half of helemaal van z'n plek of uit z'n voegen gewaaid De Dixie-toileten speelden tetris op de straat en de vlaggenmasten die zo netjes alle nationaliteiten van de deelnemers vertegenwoordigen hadden reeds een diepe buiging gemaakt voor het natuurgeweld.

De gekozen startlocatie bleek dit jaar een fout in de tactiek van de veldstrategen. Het centraalgelegen Civic Centre dient al jaren als voorbeeld voor student-architecten. En wel om te bewijzen dat het bouwen van een bruggenslaande overheidsflat boven een openbare weg in de verkeerde opstelling als een tornadomachine werkt bij een vlindervleugelslag. Vandaag kwam de wind echter met duizelingwekkende snelheid op bezoek bij het Civic Centre, en niet voor een nieuw paspoort... Als de gladgeschoren benen van de deelnemers zich op de pedalen storten is het slechts 25 meter naar de brug. En na die brug is het alsof een glazen muur de wielrenners dwingt af te stappen en met de benenwagen langs de zijkanten een tweede start te beginnen. De sportblooper-compilatie inclusief melancholische muziek geeft een prima sfeerimpressie:

Na zelf nog wat Dixies op hun plek te hebben geduwd en middels een 'Berliner' (Lees: lulverhaal en een fotocamera om toegang te verschaffen tot gebouwen) van bovenaf een BMW-garage nog wat luchtfoto's van de ravage te hebben gemaakt, was het voor mij tijd om naar mijn eigen baan te gaan. Een andere BMW - een motorbike - al waarvan ik achterop gezeten de rest van de dag met camera in de hand een sfeerimpressie heb gemaakt van de gehele koers. Ik had wat mij betreft het kalmste baantje van de dag! Ik heb zwaar genoten van het dagje touren langs de tour. Oerweldigend om te zien hoeveel mensen wel niet betrokken zijn bij datgene waar we hier vanuit een klein kantoor maandenlang aan hebben zitten werken. Tijdens het evenement werd duidelijk voor wie je het doet en hoe 30.000 trappers met wat wielen eraan eruit zien als je dat door de straten van Kaapstad wil managen.

En dan was er ook nog het celebrity-ingrediënt. Mooiboy Matt Damon hangt hier de laatste tijd rond om een filmpje op te nemen. Hij had zich laten overhalen om samen met z'n broer op een tandem te stappen en de tocht van 110 km ook aan te gaan. Overal langs de route zag ik schare jongedames met spandoeken staan die Mr. Bourne - Matt Damon van zijn fiets leken te gaan sleuren. De beste man had het er maar zwaar mee, ketting gebroken, alles. Maar net als 26.300 anderen finishten ook Matt en Kyle de race (30.600 startten de race).

De storm is letterlijk en figuurlijk weer gaan liggen. Op de stage krijg ik de dagen wel om, maar ook steeds meer naar eigen invulling. Dat is enerzijds het opstarten van mijn master-research en het plannen van interviews daarvoor, maar anderzijds ook het uitbuiten van de internetverbinding. De versnellingsbak op het werk is naar beneden geschakelt, dus daarbuiten om kan de versnelling weer wat tandjes hoger - loosheerschappij!

Vorige week dan eindelijk maar eens op de Tafelberg gaan kijken, met een blik op het oneindige en de stad onder ons hebben we besloten dat parachutespringen er ook zeker nog van moet komen! Tijdens de weekenden wordt de normale gang van zaken weer doorgezet - concertje, drankje, strandje. Zaterdag wel nog naar een rugbywedstrijd van The Stormers geweest. We hebben de Lions uit Johannesburg met 56 tegen 18 in de pan gehakt in een wedstrijd die zelfs voor een leek een erg smakelijk hapje was. Zaterdag weer lekker wat gaan drinken met m'n Duitse en Amerikaanse vrienden. Zij wonen letterlijk naast de kroeg, dus ik heb aan het eind van de avond gebruik gemaakt van het genereuse aanbod om bij de Amerikaan te crashen. Maar dat wordt dan weer gelijk breed uitgemeten in de pers... Dit lees ik een dag later in de krant: ".. and Matt Damon said: 'It was fabulous! Of course I would do it again!'"

We eindigen de bedrijven weer met een grote zwaai naar huis. Bijna net zo'n grote als de helicopters vanmorgen maakten toen ze overvlogen met grote zakken water. De Tafelberg bleek een beetje fik te hebben gevat vannacht toen de bums zich probeerden warm te houden ergens in een droog bosje waarschijnlijk. Dus we zijn gewekt met het geluid van wieken in de ochtend, wat klinkt dat lekker Nederlands. Maar voor ik ook dit verhaal doof reik ik hierbij graag bovenstaande snor in een familieverpakking uit aan dhr. K. van de Velden, die met zijn antwoord 2 Rand het dichtst bij het juiste antwoord zat. Gefeliciteerd K. van de Velden, ik vertrouw erop dat je hier iets leuks mee kan doen.

De volgende prijswinnaar kan zich tegoed doen met een overdaad aan prijzen. In de prijzenkast van deze week: een zak NikNaks en een kleine voorraad fietsen, gefabriceerd met ijzerdraad door kleine vernuftige vingertjes. De fietsen zijn volgende week donderdag op te halen bij de Gregory Mash Memorial Homes aan de Klipfonteinroad, Kaapstad. En alles wat je ervoor hoeft te doen is een snor te tekenen op een van de foto's op mijn Picasa Fotoalbum! Stuur je inzending naar rubendeneef@gmail.com en je komt hoe dan ook in de nieuwe Mustache Gallery voor de volgende bijdrage en wie weet ga jij ervandoor met een zak NikNaks en een kleine voorraad fietsen!

Pastelgroene groetjes!

Ruben