Kelp en Boerenwors

"So Holland is freezing? Than Africa is boiling!"

Terwijl me berichten bereiken dat de Nederlandse schaatsenslijp-industrie in volle gang is, zijn het hier de waterijsjes die als warme broodjes Boerenwors over de toonbank vliegen. En de hitte straalt hier niet alleen van het asfalt, het welkom zoals ik het hier heb mogen ervaren voelt ook zeker als een warm bad. Maar om niet in een waterval van superlatieven te vervallen zal ik enkel een kort en bondig verslag geven (ohnee, dat kan ik niet) van wat ik mijn eerste dagen aan de andere kant van onze aardkloot heb mogen meemaken. Maak jezelf gerust een warm kopje thee ondertussen, ik haal nog even een koud biertje Carling Black Label!

Nadat ik in gezelschap van grootheden als Zinedine Zidane en Bob Dylan een veilige landing maakte op Cape Town Airport (British Airways heeft een brede selectie aan films, documentaires en muziek tijdens de vlucht), zette ik mijn eerste stappen op Zuid-Afrikaanse bodem. Opgepikt door de geboren en getogen Zuid-Afrikaan Reg Comer werd ik naar het huis gereden van de familie Comer waar ik werd begroet met een van mijn grootste knuffels ooit (Karin is de vriendelijkste en 'biggest momma' die ik ooit ontmoet heb). Toen naar m'n nederige stulpje in de suburb Oranjezicht.

De foto had niet gelogen, een mooie terracotta-kleurige villa is mijn thuis voor de komende maanden. Twee joekels van huiskamers en een uitzicht over de stad en de Tafelberg waar ik met veel plezier naar kan liggen kijken op één van de banken voor het immense raam.

Sinds gisteren deel ik mijn kamer met Jan, een Duitser uit Saarbrücken die een stage op een financial department gaat doen en het bijpassende uiterlijk heeft. Vandaag zijn er nog twee Duits sprekende dames aan het gezelschap toegevoegd en samen met de Groningse Lex die momenteel nog op safari is vormen we al heel snel een gezellig Germaans huis.

Mijn eerste uitstapje was een autoritje over Lion's Head, de meest kustgelegen berg van de Tafelberg. Daar heb ik me staan vergapen over het uitzicht over de stad en de oceaan en hoewel mijn lichaam er werkelijk stond, kon de geest het beeld nog enkel als een ansichtkaart te ontvangen. Beneden de berg heb ik voor het eerst mijn voeten in de Atlantische oceaan gezet en keek ik uit over een eindeloze zee met als kers op de taart een groepje dolfijnen voor de kust die zich speels rondom een avontuurlijke zwemmer verzamelden.

's Avonds heb ik mij na een goede maaltijd sushi nog begeven naar de Long Street (where the action happens) voor een cocktail, maar ik was moe genoeg om na nog een paar kleine biertjes tevreden de berg weer op te lopen naar mijn eigen Hilton Road. Omdat het lopen me iets te lang duurde leek rennen wel een prettige optie. Toch werd ik na twee minuten al staande gehouden door een politie-auto met twee bezorgde agenten in het blik. "Is someone chasing you? Or are you chasing someone?" Toen ik de simpele uitleg gaf boden ze me vriendelijk een lift naar huis toe en zo eindigde mijn eerste dag Kaapstad op mijn eigen stoep met het uitstappen van een politievoertuig. Het schijnt dat deze taxi-dienst ook een heel simpel telefoonnummer heeft, 911 of zoiets.

Dinsdag heb ik met wat kersverse vrienden die ik ontmoette rondom het vliegtuig het strand aangedaan. Dat het water onder Zuid-Afrika gewoon het smeltwater van Antartica is kun je goed merken aan de temperatuur, maar gezien de ruime buitentemperatuur (zo'n 28 graden) is een verfrissende duik toch erg welkom. Het strand was geweldig, maar minstens zo gaaf is het zeewier dat erin ligt. Ik wist niet dat zeewier tot een soort twee meter lange slappe palmboom kan groeien en ook niet dat het Engelse woord voor zeewier 'Kelp' is, maar na die middag ben ik fan van Kelp! Een kinderhart is snel gelukkig, kijk voor bewijs het filmpje hieronder maar:

Gisterenavond begaven we ons toch maar weer richting Long Street, maar nu onder begeleiding van wat Nederlandse ervaringsdeskundigen die hier al wat langer zitten. Zo hebben we weer wat mooie bars en clubs aangedaan. En net als je denkt dat je alles van thuis achter je hebt gelaten keek ik ineens in de ogen van Sanne, een meisje waar ik op de basisschool nog mee in de klas heb gezeten. Haar enthousiasme in het vertellen over dit land hebben mijn vreugdevuur alleen maar aangewakkerd!

Hoewel de ochtend te wensen overliet dankzij de strapatsen van de nacht ervoor, zat ik toch om 11 uur alweer in de auto om meer van de kust te gaan verkennen. Samen met wat andere jongens die de stad ook nog maar enkele dagen of uren kenden zijn we onder leiding van Reg de omgeving door gaan rijden. Laat deze Zuid-Afrikaan de geschidenislessen over zijn eigen land vertellen en je weet zeker dat je behalve een aantal uur verder ook een aantal nutteloze records te weten bent gekomen ("They sell the fastest bird on a burger in this burgerplace!").

Al met al een hele prettige middag met prachtige vergezichten en een aantal vreemde aangezichten. Waarom twee vrouwen in hun mid-twenties zich hetzelfde aankleden en voorbijgangers gevraagd en ongevraagd liedjes voorzingen is mij nog steeds een raadsel, het leverde wel een prima foto op.

Nu is het avond en ik heb nog wat ritme in m'n lijf van het laatste uitstapje. Toen Jan en ik op de radio hoorde dat vanavond de derby tussen Ajax Cape Town en Santos op het programma stond begrepen we elkaar al snel. Ondanks dat we nog een uur hadden om er te komen moest dat geen probleem worden. Nadat ik gisteren erg gezellig had zitten kletsen met een taxi-chauffeur had zitten praten gaf hij mij met plezier zijn nummer voor als ik weer eens ergens naartoe wilde gaan. En zo gezegd zo gedaan, heeft mijn grote vriend Kuanda ons vanavond naar het stadion gebracht en waren we daar precies op tijd voor de wedstrijd. Het enthousiasme waar deze voetbaltechnisch ongelofelijk droevige wedstrijd mee werd aangemoedigd kun je volgens mij alleen in Afrika treffen. Wat een liefde voor de club, en wat een ontploffing na die ene trieste goal! Al met al een erg geslaagd uitstapje en een hele mooie Afrikaanse ervaring rijker (20 minuten in de rij staan voor een broodje Boerenwors in de rust is vechten voor je leven!)

Dat ik me een tevreden man mag noemen op dit moment zal niet heel raar klinken. Als dit het voorproeven was van de smaak van het komende half jaar, dan moet ik me behoeden voor een vreetkick! Morgen pakken we de trein, ik zie wel waar die me brengt.

Alvorens jullie een koude voortzetting van jullie dag te wensen laat ik één uitverkorene graag nog kennis maken met mijn nu al favoriete bier: Carling Black Label. Hoe je die kans om in Nederland te proosten kunt benutten? Geef als eerste het juiste antwoord op de vraag:

Welke vogel bedoelde Reg toen hij sprak over 'The fastest bird on a burger'?

Lieve groetjes!